திருநங்கையர்

பெண்ணுமின்றி ஆணுமின்றி
இடைநிலையில் தவிக்கின்ற
மெல்லினமே....

பாசமில்லா உலகத்தில்
பரிதவித்து நிற்கின்றாய்..
நேசத்தை தேடி நீ செல்ல
நிந்தைகள் வருகின்றன..

உயிரியலின் கூறு ஒன்று
உருவற்று போனதாலே
சக்தியாகி மனம் கொண்டு
சிவமாகி உடல் கொண்டு
திசையில்லா உயிராகி
திக்கற்று நிற்கின்றாய்

மணமில்லா மலரென்று
தள்ளுகின்றார்- நல்ல
மனமில்லா மாந்தரெல்லாம்..

வழியின்றி தவிக்கும் நீங்கள்
குற்றமில்லா தெய்வமலர்
சுற்றமில்லா தனிமலர்

ஆணுமில்லா பெண்ணுமில்லா
அர்த்தநாரி என வணங்கும் - உலகு
உயிராகி முன் நிற்க
வார்த்தையாலும் செய்கையாலும்
உறுஞ்சுகின்றர் இன்னுயிரை ...

காணவியலா அர்த்தநாரி கடவுளென
வணங்கும்போது...
கண்முன்னே முன்னிற்க புரியாது
ஜடமாகி தள்ளுவது யார் தவறோ???